Vogelwikke

Vogelwikke
Vicia cracca              
Vlinderbloemenfamilie
---------------------------------------------------------------
Vogelwikke is de meest voorkomende vlinderbloemige in ons land. ’s Zomers fleurt deze plant met zijn mooie blauwe bloemtrossen heel wat plekjes in de stad op. Tegen afmaaien heeft het zich gewapend met een diep wortelstelsel met ondergrondse uitlopers. Zo kan de vogelwikke ook op regelmatig gemaaide bermen stand houden. In plantsoenen weet de plant zich met zijn ranken metershoog in de struiken omhoog te werken.
Deze soort groeit op allerlei plaatsen en allerlei grondsoorten, van vochtig tot droog. Hij is langs oevers te vinden, maar ook in droge bermen, langs dijken, spoorwegen en op bedrijfsterreinen. Altijd echter op zonnige, open plaatsen, vogelwikke verdraagt geen schaduw.

Alle wikkesoorten bevatten veel nectar. Ook vogelwikke wordt daarom druk bezocht door allerlei bijensoorten, die de bloemtros van onder naar boven afwerken. Bladluizen houden meer van de stengels. Vaak zijn het er zo veel dat de hele plant er blauwgrijs van kleurt. Galmuggen tenslotte kunnen de bloemknoppen ‘vergallen’, terwijl op de bladeren gallen voorkomen, die worden veroorzaakt door galmijten en andere soorten galmuggen.

Vogels, vooral duiven, eten de zaden. Daar zal de Nederlandse naam vogelwikke wel vandaan komen. De geslachtsnaam ‘Vicia’  komt van ‘binden’, ‘omwinden’: de plant zoekt door middel van ranken, steun bij andere planten. Het Nederlandse ‘wikke’ is daar van afgeleid en betekent hetzelfde. De soortaanduiding ‘cracca’ is waarschijnlijk een verwijzing naar kraaiachtige vogels die de zaden eten. De Nederlandse naam ‘vogelwikke’ correspondeert daar mee. ‘
In de kruidengeneeskunde werd vogelwikke gemengd met wijn gebruikt om wonden te verzorgen.