Muurpeper

Muurpeper
Sedum acre
Vetplantenfamilie
------------------------------------------------------------
Dit vetplantje wordt niet hoger dan enkele centimeters. Toch is het heel opvallend, omdat het zich sterk vertakt en zo tapijten vormt, die met honderden gele sterretjes bloeien. Zie foto 3.
Muurpeper groeit op kurkdroge, zanderige plaatsen, op muren, langs bermen, maar ook  in kieren tussen bestrating en op daken. Het plantje verspreidt zich niet alleen via zaden, maar elk afgebroken blaadje of stengeltopje kan tot een nieuw plantje uitgroeien.

In de volle zon bloeit het uitbundig, maar in de schaduw komt het niet tot bloei.
Vetplanten zijn helemaal aangepast aan hun droge, zonnige groeiplaats. De groene blaadjes zijn dik en sappig en het bladoppervlak is van een waslaagje voorzien. Ze hebben een zeer zuinige vochthuishouding, de huidmondjes blijven overdag gesloten, om de verdamping te beperken. Muurpeper verdraagt tamelijk veel zout en groeit goed langs vaak gepekelde wegen.
Het wordt veel in tuinen toegepast, maar ook in de beplanting van vegetatiedaken.

In de geneeskunde werd het gebruikt bij het stelpen van bloedende wonden, bij brandwonden en huid- infecties.

De naam muurpeper is duidelijk, het groeit vaak op en langs muren en de smaak is peperig.
De geslachtsnaam ‘Sedum’  betekent ‘zitten’. Een daarvan afgeleide betekenis is ‘tot bedaren brengen’. De Romeinen geloofden dat planten van deze familie, in het bijzonder huislook (Sempervivum tectorum), donder en bliksem konden afweren. De soortaanduiding ‘acre’ betekent ‘scherp, bijtend’. Dit plantje is dan ook behoorlijk giftig.